falafalafalafalafalafalafala

Nulla posteritas, si non in honore antiquitas. Petros Pneumatikos

 

MARE NOSTRUM

czyli

wpływ antyku Morza Śródziemnego na późniejsze pokolenia

falafalafalafalafalafala

STRONA GŁÓWNA

 

ALFABET GRECKI
Trochę o pisowni i wymowie greckiej

 

 

Alfabet grecki
 

duże

małe

nazwa litery

wymowa

A

a

alpha

¥lfa

ā, ă

B

b

beta

bÁta

b

G

g

gamma

g£mma

g

D

d

delta

dšlta

d

E

e

epsilon

Ÿ yilÒn

ě

Z

z

dzeta

zÁta

dz

H

h

eta

Ãta

ē

Q

q

theta

qÁta

th

I

i

iota

„Óta

ī, ĭ

K

k

kappa

k£ppa

k

L

l

lambda

l£mbda

l

M

m

my

mu

m

N

n

ny

nu

n

X

x

ksi

xe‹ (x‹)

ks

O

o

omikron

× mikrÒn

ŏ

P

p

pi

pe‹ (p‹)

p

R

r

rho

·Ó

r

S

s, j

sigma

s…gma

s

T

t

tau

tau

t

U

u

ypsilon

â yilÒn

ӯ, ў

F

f

phi

fe‹ (f‹)

ph = f

C

c

khi

ce‹ (c‹)

kh = chi

Y

y

psi

ye‹ (y‹)

ps

W

w

omega

ð mšga

ō

 

Trochę o pisowni i wymowie greckiej

  demostenes
Demostenes, jeden z najsłynniejszych mówców greckich
 
1. Sigma ma podwójną formę: S, j kładzie się na końcu wyrazów, S, s w środku wyrazu i na początku,
     np. sof…a [sofía] mądrość;  prÒswpon [prósopon] twarz;  ¥nqrwpoj [ánthropos] człowiek.
2. ou - czytaj jak [ū],
     np. noàj [nūs] rozum.
3. przydechy:
     • przydech mocny  [ ` ] czytaj jak [h],
     np. ¡rmon…a = harmonía harmonia, zgodność.
     • przydech słaby  [ ' ] nie jest wymawiany,
     np. „dša = idéa] idea, myśl.
     Zarówno przydech mocny jak słaby występował tylko na samogłosce pierwszej wyrazu rozpoczynającego się właśnie od samogłoski.
4. akcenty:
     • akcent ostry [ / ] mógł padać na każdej z trzech ostatnich sylab wyrazu;
     • akcent niski  [ \ ] występował na ostatniej sylabie wyrazu, po którym był następny wyraz;
     • akcent przeciągły [ ^ ] występował tylko nad samogłoską długą lub dwugłoską.
5. Wyraz mógł mieć samogłoskę, na której był zarówno przydech, jak i akcent,
     np. ¥nqrwpoj [ánthropos] człowiek.

 

STRONA GŁÓWNA

wietrzyk